ഒരു കുഞ്ഞു പൂവിന്‍റെ മധുനീര്‍ കണങളെ
തഴുകി നീ ശലഭമായ് മാഞ്ഞു പോയി
എന്തിനെന്നറിയാതെ ഇന്നെന്‍റെ ഇതളുകള്‍
തഴുകി നീ തെന്നലായ് വന്നു പോയി
ഹൃദയത്തിനുള്ളില്‍ തുളുമ്പുന്ന
മഞ്ഞുനീര്‍‍തതുള്ളിയായ് കണ്ണുനീര്‍ ബാക്കിയാക്കി
എവിടെയോ പോയ് മറഞ്ീടുമെന്നറികിലും
എന്തിനോ വേണ്ടി ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു
മനസിനെ ചൂഴ്നിറങഗീടുന്ന വേനലിന് ചൂടിലുമ്
നീയെന്നിലോര്‍മയായി രാത്രി തന്ണട്ടഹാസങള്
തന്നിടയിലും നിന്‍ മന്ദഹാസമെന് തെങലായ്
ഇരുളിനെ പൊതിയും നിലാവിന്‍റെ കുളിര്‍മയില്‍
ഒരു വീണയായ് ഞാന്‍ ഉറങ്ങിയെങ്കില്‍
മനസിനെ തഴുകുന്ന നാദമായ് നിന്‍ വിരല്‍
തൂമ്പുകള്‍ തന്ത്രികള്‍ മീട്ടിയെന്കില്‍
അരികില്‍ പരന്നു വന്നകലെക്ക് മാഞ്ഞു പോം
ഒരു കുഞ്ഞു ശലഭമെന്നറികിലും ഞാന്‍
ഉള്ളില്‍ നിറച്ചൊരാ മധുരം നുകര്‍ന്നിടാതിന്ന്
നീ അകലെക്കു മാഞ്ഞു പോയോ?
No comments:
Post a Comment