Saturday, March 3, 2012

മനുഷ്യന്‍

എന്റെ ചുറ്റും ഇരുട്ട് പുതച്ച പകല്‍
ഹൃദയം തിന്നു തീര്‍ത്ത കാമുകി
കണ്ണുനീരിനെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന സുഹൃത്ത്‌
വിയര്‍പ്പ് പിഴിഞ്ഞ് കളഞ്ഞു രക്തം തുടക്കാന്‍
എടുത്ത തോര്‍ത്ത്‌ മുണ്ടിന് പിടിവലി കൂടുന്ന സഹപ്രവര്‍ത്തകന്‍
ഞാന്‍ മാറി പോയിരിക്കുന്നു
ഇന്ന് ഞാന്‍ ചിരിക്കാറില്ല
ഓടിതീര്‍ക്കാന്‍ ദൂരം ഏറെ
കാണാതെ കാണാന്‍ കാഴ്ചകള്‍ ബാക്കി
ലോകം മാറി പോകുന്നത് എത്ര പെട്ടെന്നാണ്

ഇവിടെ കാറ്റ്  വീശിയിരുന്നു  തണുത്ത നനുത്ത കാറ്റ്
നിലാവുള്ള രാത്രികളില്‍
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ എണ്ണികൂടെ കൈ കോര്‍ത്ത്‌ കിടന്ന കാമുകി
ഓര്‍മകള്‍ കൊണ്ട്  സുഗന്ധം നിറച്ചു
ഇടവഴികളില്‍ കൂടെ നടന്ന സൌഹൃദങ്ങള്‍

ഇന്ന് ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്കാണ്
ജീവനില്ലത്ത നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ആണ് രാത്രിയില്‍
ഒറ്റ രാത്രിയില്‍ പൂത്തു  കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന  നിശഗന്ധികലാണ്
എനിക്കിന്ന് കൂട്ട്
ഓടിത്തീര്‍ത്ത വഴികള്‍ മറക്കാന്‍ ശീലിച്ചു
ബാല്യം വേര്‍പെട്ട ഓര്‍മ്മകള്‍ മുറിച്ചു കളഞ്ഞു
വെറുക്കാനും വേരുപ്പിക്കാനും പഠിച്ചു
ഞാന്‍ ഇന്ന് മനുഷ്യനായി ..