ഇവിടെയെന് ആത്മാവ് വീണ്ടുമീ
നൊമ്പരതാളില് പിടഞ്ഞു വീഴുന്നു
എന് ഹൃദയരക്തമെന് തൂലികക്കുള്ളില്ലോടോഴുകി
വീണു ഉറയുന്നു വീണ്ടും
എന് നടപ്പാതയില് നിന് മൌന മേഘങ്ങള്
ആഗ്നേയ വര്ഷം പൊഴിച്ചു
ചുട്ടു പോള്ളുന്നോരീ എന് വഴിത്താരയില്
നിന് മന്ദ ഹാസം തിരഞ്ഞു
നീ പറഞ്ജീടാന് മറന്നിട്ടതെന്തോ
മൊഴിഞ്ഞിടാന് ഒരു തെന്നല് വന്നു ചേര്ന്നോ?
ഒന്നുമേ ചോല്ലിടാതകലെക്കകന്നിടാന്
എന്തിന്നു നീയിന്നു വന്നു പോയി?
നിന് പുസ്തകതാളില് നിന്ന് നീ അറിയാതെ
പൊഴിയുന്ന ഒരു മയില് പീലി പോലെ
അകലേക്ക് പോയ് മറന്ജീടട്ടെ ഇന്ന് ഞാന്
വേണ്ടുമീ വഴിയിലൂടെകനായി