Tuesday, January 24, 2012

സന്ധ്യ

നിണം ഉറഞ്ഞോഴുകുന്ന മുറിവുകള്‍ കീറി നീ
അകലെ മരഞ്ഞെന്കിലും സന്ധ്യേ

നീ തന്ന ചെമ്പട്ട് മൂടി പ്പുതച്ചു കൊണ്ടീ
സൂര്യന്‍ആഴിയില്‍ മുങ്ങട്ടെ
വീണ്ടും ഉദിക്കാതെ ഇന്നെന്റെ താപങ്ങള്‍
ജലധിയില്‍ വീണു മറയട്ടെ


അറിയുക നീ വീണ്ടും ഇരുളിന്റെ
പടിവാതില്‍ താണ്ടി തിരിചെത്തുമിവിടെ
അന്ന് നിന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ കുങ്കുമ പ്പൂവുകള്‍
ചാലിച്ച യെന്‍ ഓര്മ മാത്രം
കൂടെയുണ്ടാവട്ടെ നിന്റെയീ മിഴിയില്‍
നിന്നുതിരുന്ന കണ്ണു നീരോപ്പാന്‍

അന്നുനിന്‍ കണ്ണുകള്‍ വീണ്ടും തിരഞ്ഞിടും
ഉയരാത്തോരര്‍ക്കനെ തേടി
നിന്‍ കവിള്‍പ്പൂക്കളില്‍ ചെന്നിറം
ചേര്‍ക്കുന്ന എന്റെ യീ മൌനവും തേടി
എന്‍ ചിത എരിചോരീ മണ്ണില്‍ നീ ചേര്‍ക്കുക
നിന്‍ നെഞ്ചില്‍ എരിയുന്നോരഗ്നി
നിലാവറ്റ് രാവിലും വെയിലട്ട പകലിലും
കൂട്ടായി നില്‍ക്കുന്നോരഗ്നി ....